انواع غذاهای مخصوص سیزده بدر و مراسم های مخصوص 13 فروردین
انواع غذاهای مخصوص سیزده بدر و مراسم های مخصوص 13 فروردین
انواع غذاها و خوراکی های مخصوص سیزده بدر ( 13 فروردین ) و آداب و رسومی که در این روز انجام میشود در سایت آشپزی ها مشاهده و یاد میگیرید.
کباب کوبیده
گوشت چرخ كرده:یك كیلوگرم گوشت گوسفندی و یا ترکیبی از گوشت گوساله و گوسفندی ( به نسبت 50%)
پیاز: 300 گرم یا یک عدد پیاز بزرگ برای هر کیلو گوشت
زعفران ساییده شده: یك قاشق چای‌خوری
نمك و فلفل؛ به مقدار كافی
نکاتی به هنگام خرید گوشت مورد نیاز:
1* مناسب ترین گوشت برای پخت کباب کوبیده، گوشت قلوه گاه (گوشت بین دنده ها) گوسفند است. در صورت تمایل به استفاده از گوشت گوساله بهتر است راسته را انتخاب کنید که چربی کمتری دارد چرا که چربی مورد نیاز توسط گوشت گوسفندی تامین می شود. پخت كباب كوبیده با گوشت گوساله به‌تنهایی امكان ندارد زیرا گوشت گوساله فاقد چربی لازم است. البته استفاده از قسمت‌های خیلی چرب گوشت گوسفند نیز برای پخت كباب كوبیده و سلامتی شما مناسب نیست.
2* گوشت خریداری شده باید حتما چندین بار (دست کم 4 بار) چرخ شود. این کار به ورز داده شدن گوشت کمک کرده و از متلاشی شدن کباب شما جلوگیری می کند.
روش آماده سازی و عمل آوری:
1* ابتدا كاسه بزرگی آماده كرده و پیازها را پس از پوست كندن و شستن با رنده ریز در آن رنده كنید.
نکته1: مقدار پیاز نباید زیاد باشد چراکه گوشت را آبدار کرده و موجب ریختن آن به هنگام پخت می شود و دیگر اینکه کباب را شیرین و بد مزه می کند.
نكته 2: حتما پیاز رنده شده را با دست بچلانید و آب اضافی آن را خالی كنید.
2* گوشت چرخ كرده را همراه با نمك و فلفل به پیاز رنده شده اضافه كنید.
نکته: افزودن فلفل تنها برای گرفتن بوی بد گوشت است و نباید موجب تند شدن غذای شما شود.
3* زعفران ساییده شده را نیز در كمی آب‌جوش حل كرده و در این مخلوط گوشتی بریزید و با دست‌تان مواد را خوب ورز دهید تا مایه كباب حالت چسبنده پیدا كند. همانطور که گفته شد این چسبندگی راز موفقیت شما در پخت این کباب است بنابراین گوشت را آنقدر ورز دهید که بتوانید با یک حرکت همه آن را از داخل ظرف بلند کنید و گوشت جدا نشده و نریزد. سپس مخلوط گوشتی را به مدت 2 تا 3 ساعت در یخچال و یا بیرون از آن قرار دهید تا اصطلاحا عمل آید.
به سیخ کشیدن کباب ها:
1* برای سیخ كردن كباب هم باید توجه داشته باشید که از سیخ های پهن برای پخت این کباب باید استفاده کنید.
2* قبل از اینکه شروع به کار کنید هم مقدماتی لازم است. ابتدا در كاسه كوچكی مقداری آب سرد بریزید و كنار دست‌تان قرار دهید. حالا پیش از برداشتن مایه كباب دست‌تان را در آب خیس كرده، یك مشت از مایه را بردارید و به شكل دوك درآورید؛ سپس همانطور كه مواد در دست راست‌تان قرار دارد، سیخ را روی مایه دوكی بگذارید و شروع به پوشاندن سطح سیخ با مایه كباب كنید.
در پایان دوباره دست‌تان را در آب سرد فرو كنید و روی سیخ فشار دهید تا اثر انگشتان شما بر گوشت باقی بماند. حالا ابتدا و انتهای كباب را به سیخ بچسبانید و كناری بگذارید. همین كار را درباره همه مواد و سیخ‌ها انجام دهید.
نحوه پخت:
اکنون آتش را بر پا كرده، سیخ‌ها را روی آن قرار دهید. دقت کنید که اگر آتش را توسط ذغال و هیزم دایر کرده اید باید صبر کنید تا شعله آن فروکش کرده و تنها ذغال گداخته در منقل شما وجود داشته باشد. این برای این است که در صورتی که از مواد اشتعال زایی همچون نفت استفاده کرده باشید، بوی آن از بین رفته و غذای شما بد بو نشود و یا اینکه دوده هیزم و یا ذغال شما به طور کامل سوخته باشد و بر روی غذای شما ننشیند.
سپس سیخ های کباب را روی آتش بچینید. فقط به خاطر داشته باشید كه ابتدا باید سیخ ها را مرتب و با دقت به دفعات بچرخانید تا گوشت خودش را بگیرد؛ وگرنه به دلیل خام بودن یک طرف کباب و سفت شده طرف دیگر کباب متلاشی شده و بر روی آتش می ریزد. وقتی گوشت كمی برشته شد، دیگر باد زدن لازم نیست.
نكته: با وجود اینكه طبق این دستور دیگر نباید نگران ریختن كباب باشید ولی برای اطمینان بیشتر یكی دو تخم‌مرغ به مایه كباب اضافه كنید.
جوجه کباب زعفرانی
مرغ ۱ عدد
پیاز ۲ عدد
آب لیمو ۱ لیوان
زعفران به میزان لازم
نمک به میزان لازم
طرز تهیه :
تکه های مرغ را از شب قبل در پیاز رنده شده و آبلیمو و زعفران قرار دهید . موقع به سیخ کشیدن گوشت سعی کنید که تکه های سینه را که پخت کمتری لازم دارد با هم و تکه های ران را جدا وبا هم به سیخ بکشید وبا حرارت کم مرغ را کباب کنید .
آش رشته
رشته مخصوص آش 400گرم
سبزی آش تره – جعفری – اسفناج – شوید – گشنیز 1 کیلو
نخود و لوبیا و عدس مجموﻋﺄ به مقدار مساوی 450 گرم
نعناع خشک 4 قاشق یا نعناع تازه 200 گرم
پیاز متوسط 4 عدد
کشک ساییده غلیظ 2 لیوان
آرد 2 قاشق
روغن به میزان لازم
نمک و فلفل به مقدار کافی
طرز تهیه:
حبوبات را از قبل خیس می کنیم. سپس آنها را با پیاز سرخ کرده ( که ممکن است کمی زردچوبه به آن زده باشیم ) می گذاریم کاﻤﻸ بپزد. بعد سبزی را تمیز و خرد می کنیم و داخل حبوبات پخته شده می ریزیم و می گذاریم سبزی ها هم بپزند. سپس دو قاشق سوپ خوری آرد را در کمی آب سرد حل می کنیم و داخل آش می ریزیم و مرﺘﺒﺄ هم می زنیم. رشته را در آش می ریزیم ومی گذاریم آهسته بپزد، ولی رشته نباید خرد شود. نمک و فلفل و زردچوبه را هم اضافه می کنیم. سعی کنید نمک را با احتیاط در آش بریزید، چون کشک اصولاً شور است. بعد آش را از روی شعله بر می داریم و با کشک مخلوط می کنیم . سپس در سوپخوری می ریزیم و روی آن را با کمی کشک ساده و پیاز سرخ کرده و نعناع داغ ( و در صورت دلخواه سیر داغ ) تزیین می کنیم .
نکات مورد توجه:
1) اگر کشک به آش مي زنيد نمک نريزيد و اگر دوغ مي ريزيد به ميزان لازم نمک بزنيد.
2) براي خوش رنگ شدن رشته آش، زردچوبه را همراه پياز داغ به آش بيفزاييد.
3) آشي که مي خواهيد دوغ بزنيد سفت برداشته و اگر کشک مي زنيد شل تر برداريد.
4) اگر اسفناج در بازار نيست از برگ چغندر استفاده کنيد.
5) نعنا داغ را با روغن مايع تهيه نکنيد چون وا مي رود.
6) براي تهيه کشک زرد، کشک را با زعفران و آب بجوشانيد.
7) تزيين کشک را با کيسه فريزر مثلثي شکل انجام دهيد.
8) آش را مي توانيد با کشک زرد و سفيد، نعنا داغ و لوبيا چيتي تزيين کنيد.
ساندویچ الویه
سينه مرغ متوسط یک عدد
سيب زميني 750 گرم
خيار شور 200 گرم
نخود سبز یک قوطی
تخم مرغ آب پزشده سفت 4 عدد
هويج آب پز 2 عدد
پياز متوسط 1 عدد
خامه نصف فنجان
سس مايونز 2 فنجان
سركه يا آبليمو 4 قاشق سوپخوري
روغن زيتون 2 قاشق سوپخوري
نمک و فلفل به مقدار دلخواه
طرز تهيه :
سينه مرغ را با پياز، هويج، 2 قاشق آبليمو، كمي نمك و يك ليوان آب مي گذاريم كه پخته شود و آب آن كاملاً كشيده شود. سيب زميني را بعد از آب پزشدن پوست گرفته، خيلي ريز خرد مي كنيم. استخوانهاي مرغ را جدا كرده و گوشت آن را خرد مي كنيم.
بعدهويج وخيار شور را خرد و با كليه مواد خرد شده مخلوط كرده و در ظرف بزرگي مي ريزيم. تخم مرغ را بعد از خردكردن با بقيه آبليمو ، روغن زيتون، خامه،نصف مقدار سس مايونز، كمي نمك و فلفل خوب مخلوط مي كنيم. سپس در يك ظرف مناسب مواد سالاد الويهرا ريخته و آن را به شكل دلخواه درست مي كنيم. بقيه سس مايونز را با كاردك بر سطح سالاد مي كشيم و با خيار شور، گوجه فرنگي گل شده ، جعفري ،تعدادي زيتون و نخود فرنگي روي آن را تزئين مي كنيم.
لوبیاپلو
برنج اعلا 4 پيمانه
گوشت خورشتي بدون چربي 300 گرم
لوبياي سبز تازه 300 گرم
پياز داغ طلايي و ريز دو قاشق
رب گوجه ،ادويه ، نمك ، زردچوبه ،دارچين و زعفران به مقدار كافي
روغن به ميزان لازم
سيب زميني براي ته ديگ به مقدار كافي
طرز تهيه :
برنج را پاك كرده با آب و نمك خيس مي كنيم و كنار ميگذاريم ، گوشت را به قطعات كوچك خرد كرده با لوبياي ريز خرد شده تفت ميدهيم و سپس پياز داغ را كه از پيش آماده كرده بوديم به همراه دو قاشق رب و نمك و زردچوبه اضافه كرده و ميگذاريم تا به آرامي بپزد .
نكته ي مهم براي معطر شدن لوبيا پلو اينه كه ادويه ي مخصوص پلو و دارچين و زعفران را فقط بايد موقعي در مايه ي غذا بريزيد كه تا حدودي سرد شده باشد در غير اين صورت حرارت باعث از بين رفتن عطر ادويه ها و تلخ شدن غذا ميشود . پس مايه ي لوبيا پلو كه پخت در ظرف را بر ميداريم كه اين نكته ي آخر رمز خوشرنگ شدن خورشتها هم هست، در ظرف را بر ميداريم و صبر مي كنيم تا كمي سرد شده سپس يك قاشق چايخوري دارچين و يك قاشق ادويه و نصف قاشق زعفران اعلا را اضافه مي كنيم و هم ميزنيم.
در مرحله ي بعدي آب برنج را جوش آورده بعد از آبكش كردن ته قابلمه را با سيب زميني حلقه شده ي ميپوشانيم و بعد حدود دو سوم برنج را ريخته سپس مايه ي لوبيا پلو را در وسط گودالي كه با كفگير از برنج درست كرده ايم ريخته و بقيه ي برنج را ميريزيم و پلو را دم ميكنيم .
غذا كه حاضر شد مقداري روغن داغ كرده روي برنج ميدهيم و آن را با سالاد شيرازي و سبزي خوردن و كمي ترشي به همراه كساني كه دوستشان داريم نوش جان ميكنيم .
پلو یونانی
مرغ پخته و خردشده= يك پيمانه
فلفل دلمه‌اي سبز و قرمز= يك پيمانه
آب مرغ =دو ليتر
نخود پخته شده= 250 گرم
روغن= 150 گرم
ذرت= 250 گرم
پياز =دو عدد
زعفران دم‌كرده= نصف پيمانه
قارچ پخته شده= يك پيمانه
نمك و فلفل= به ميزان لازم
كره=100 گرم
طرز تهيه:
پياز را خلال كرده و با روغن سرخ ميكنيم. برنج خيس شده را با پياز تفت ميدهيم. آب مرغ، زعفران، نمك و فلفل را داخل برنج ميريزيم و با حرارت ملايم مي‌پزيم، زماني كه آب آن كشيده شد دم‌كني را روي برنج ميگذاريم تا به مدت يك ساعت دم بكشد بعد از دم كشيدن كليه مواد را به آن اضافه كرده، كره آب شده را روي برنج مي ريزيم.
کاهو سکنجبن
• شكر 3 كیلو
• نعناع 2 كیلو
• سركه 0.5 تا 1 پیمانه
• گلاب كمی
طرز تهیه:
شكر را با آب به اندازه كافی می‌جوشانیم و صاف می‌كنیم. نعناع را پاك كرده و می‌شوییم. نعناع را 3 تا 4 دسته می‌كنیم و با نخ یا چوب می‌بندیم. سپس داخل شكر آب ریخته آنقدر بجوشانید تا به قوام آید. سركه و گلاب را اضافه كرده بگذارید كمی بجوشد. هر گاه با كفگیر مایع را برداشته ریختیم مایع در لبه كفگیر نیم دایره جمع شود و وسطش شكاف بخورد، سكنجبین آماده است.
سیزده بدر
سیزده بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز (سیزده بدر) روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است.برخی بر این باورند که در روز سیزده بدر باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند. بعد از سیزده به در، جشن های نوروزی پایان می پذیرد.
سخن پیرامون جشن «سیزده بدر»، همانند دیگر جشن های ملی و باستانی ایران، نیاز به پژوهش زیاد و مقدمه چینی ای طولانی دارد، به ویژه جشنی مانند سیزده بدر با این گستره ی برگزاری و سابقه ی طولانی که این پهنه و زمان تغییراتی ژرف در آیین ها و مراسم ویژه ی این روز ایجاد کرده است.در این راستا کوشش بر این بوده است تا خردورزانه ترین و مستندترین گفتارها، نوشتارها و نگرش ها را در این زمینه جشن سیزده بدر گردآوری کنیم.
بهتر است در آغاز، پیشگفتاری پیرامون عدد 13 و روز سیزدهم و اینکه آیا این عدد و این روز در ایران و فرهنگ ایرانی نحس است داشته یا نه فراهم آوریم :
نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال «نحس» و «بدیمن» یا «شوم» شمرده نشده، بلکه چنانچه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند، و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاهشماری ایرانی نیز «تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و ایرانیان از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند.
همچنین در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز (سیزده بدر)به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند.
برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است.
اما پس از نفوذ فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد 13 را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»،«خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند.
اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد 13 به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.)
اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.
تاریخچه ی سیزده بدر
همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که :
«… جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند …»
اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده بدر در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که جشن سیزده بدر بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی جشن سیزده بدر وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.
همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.
شیوه های برگزاری و مراسم سیزده بدر
همانگونه که اشاره شد شیوه های برگزاری سیزده بدر و همچنین مراسم و آداب سیزده بدر بسیار متفاوت و گسترده می باشد که در اینجا به تفصیل نمی توان به آنها پرداخت، اما همانطور که می دانیم سیزدهم فروردین تیشتر روز می باشد و آغاز نیمسال دوم زراعی، و مردمان ایرانی برای نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک به کشتزارها و مزارع خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان صحرایی به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداختند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند.
بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است.برای نمونه فال گوش ایستادن ،فال گیری (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزی و گشودن آن ،بخت گشایی (که درسمرقند و بخارا رایج است)و نمونه های پرشمار دیگر …از مراسم های روز سیزده بدر هستند.
از آئین های دیگر سیزده بدر که مانند مراسم چهارشنبه سوری و نوروز، پر شمار، زیبا و دوست داشتنی است،بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی های عمومی، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی از این آیین هاست که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره ی نوروزی نشانه ی هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی است.
علف گره زدن یکی از مراسم سیزده بدر
افسانه ی آفرینش در ایران باستان و موضوع نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی درباره ی «کیومرث» دارای اهمیت زیادی است، در «اوستا» چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را نخستین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است.
گفته های «حمزه ی اصفهانی» در کتاب «سِنی ملوک الارض و الانبیاء» صفحه های 23 تا 29 و گفته های «مسعودی» در کتاب «مروج الذهب» جلد دوم صفحه های 110 و 111 و «بیرونی» در کتاب «آثار الباقیه» بر پایه ی همان آگاهی است که در منبع پهلوی وجود دارد که :
«مَشیه» و «مَشیانه» که دختر و پسر دو قلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای نخستین بار در جهان با هم ازدواج کردند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته نشده بود ! آن دو به وسیله ی گره زدن دو شاخه ی «موُرد»، پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را به ویژه دختران و پسران دم بخت روز سیزده بدر انجام می دادند، امروزه نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی، نیت می کنند و علف گره می زنند.این رسم (علف گره زدن در روز سیزده بدر)از زمان «کیانیان» تقریبا فراموش شد و در زمان «هخامنشیان» دوباره آغاز شد و تا امروز باقی مانده است.
در کتاب «مُجمل التواریخ» چنین آمده است :
«… اول مردی که به زمین ظاهر شد، پارسیان آن را «گل شاه» نامیدند، زیرا که پادشاهی او الا بر گل نبود، پس پسر و دختری از او ماند که مشیه و مشیانه نام گرفتند و روز سیزده نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هیجده فرزند بوجود آوردند و چون مُردند، جهان نود و چهار سال بی پادشاه بماند.»
همانگونه که شباهتی بین چارشنبه سوری و نوروز امروزی متداول در تهران و شهرهای بزرگ، با شیوه های اصیل و کهن آن وجود ندارد، سیزده بدر امروزی نیز تنها نامی از یک جشن کهن را برخود داشته و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکان ما ندارد. نحوه ی اجرای جشن سیزده بدر ، مانند بسیاری از دیگر آیین های ایرانی، عمیقا از شیوه ی اصیل و باستانی خود دور شده است و به شکل فعلی آن، دارای سابقه ی تاریخی در ایران نیست.
اگر در گذشته مادران و پدران ما، سبزه های نوروزی خود را در این روز به صحرا می برده و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در آغوش زمین می کاشته اند، امروزه ما آن را به سوی یکدیگر پرتاب می کنیم و تکه تکه اش می کنیم.
سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن، و زیست بوم مقدس آنان بوده است. در حالیکه امروزه روز ویرانی و تباهی طبیعت است!
